Sakrament bierzmowania wraz z chrztem i Eucharystią należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego. Przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ścisłej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem oraz do bronienia jej. Katechizm Kościoła Katolickiego wskazuje, że sakrament bierzmowania:
– zakorzenia ochrzczonych w Bożym synostwie
– ściślej jednoczy z Chrystusem
– pomnaża w nas dary Ducha Świętego
– udoskonala więź ochrzczonego z Kościołem
– udziela przyjmującym go, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz tego, by nigdy nie wstydzić się krzyża (KKK, nr 1303).

W parafii Sobolew przygotowanie do przyjęcia bierzmowania, zgodnie z prawem diecezjalnym, trwa dwa lata i rozpoczyna się w klasie VII szkoły podstawowej. Obejmuje ono spotkania w małych grupach oraz udział w celebracjach liturgicznych. Kandydat do bierzmowania, szukając swego miejsca we wspólnocie Kościoła, jest proszony o wybór grupy modlitewno – formacyjnej, do której będzie należał przynajmniej przez czas przygotowania.

W parafii Sobolew w roku 2022 sakrament bierzmowania będzie udzielony 3 czerwca.

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Ci, którzy przez chrzest zostali wyniesieni do godności królewskiego kapłaństwa, a przez bierzmowanie zostali głębiej upodobnieni do Chrystusa, za pośrednictwem Eucharystii uczestniczą  razem z całą wspólnotą w ofierze Pana.

W Polsce do przyjęcia po raz pierwszy Komunii świętej przygotowują się dzieci w III klasie szkoły podstawowej. Dziecko, które zostaje dopuszczone do pełnego uczestnictwa w Ofierze mszy świętej musi mieć podstawową wiedzę katechizmową i musi rozumieć, czym jest Eucharystia.

W parafii Sobolew pierwsza Komunia święta dzieci odbywa się w niedzielę po 15 maja (lub 15 maja, jeśli w tym dniu wypada niedziela).

Sakrament pokuty i pojednania, należący do sakramentów uzdrowienia, nazywany jest sakramentem nawrócenia, ponieważ urzeczywistnia w sposób sakramentalny wezwanie Pana Jezusa do nawrócenia. Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, że ci, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą.

W parafii Sobolew sakrament pokuty sprawowany jest codziennie przynajmniej kwadrans przed każdą mszą świętą (w pierwsze czwartki, piątki i soboty – przynajmniej pół godziny przed mszą świętą).

Sakrament chorych jest jednym z sakramentów uzdrowienia chrześcijańskiego. Jest to sakrament, w którym chory otrzymuje przez namaszczenie olejem świętym i modlitwę kapłana szczególne łaski, ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywrócenie zdrowia. Sakrament ten ma również moc gładzenia grzechów. Namaszczenie chorych nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wierny znajdzie się w niebezpieczeństwie na skutek choroby lub starości. Sakrament ten może zostać ponownie udzielony, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.

Sakramentu namaszczenia chorych można udzielić:

• choremu przed operacją chirurgiczną, jeśli przyczyną operacji jest niebezpieczna choroba,
• osobie w podeszłym wieku, jeśli widać, że opuszczają ją siły fizyczne lub znajduje się w kalectwie, niedołęstwie. Osoba starsza może zawsze przystąpić do tego sakramentu,
• dzieciom można udzielić namaszczenia chorych jeśli osiągnęły taki poziom umysłowy, że ten sakrament może im przynieść pokrzepienie,
• choremu, który stracił przytomność lub używanie rozumu, jeśli istnieje prawdopodobieństwo, że jako wierzący prosiłby o to, gdyby był przytomny. Wynika stąd, że w zwyczajnej sytuacji ksiądz może udzielić sakramentu tylko wtedy, gdy zna tę osobę, która jest już nieprzytomna, lub ktoś w sposób odpowiedzialny mógłby zaświadczyć, że jest to osoba ochrzczona, praktykująca i na pewno pragnęłaby przyjąć sakramenty Kościoła w niebezpieczeństwie śmierci,
• w wielkim zgromadzeniu wiernych np. w czasie pielgrzymki, spotkania diecezjalnego, dni chorych dla danego miasta lub parafii, zjazdu stowarzyszeń chorych jednak pod warunkiem odpowiedniego przygotowania duszpasterskiego chorych mających przyjąć sakrament namaszczenia. W takim zgromadzeniu do sakramentu powinny przystąpić tylko osoby poważnie chore, kalecy, inwalidzi, osoby starsze wcześniej jednak należy dać im okazję do spowiedzi świętej.

Nigdy nie udziela się sakramentu namaszczenia umarłym. Ksiądz wezwany do chorego, który już umarł, tylko modli się za zmarłego aby uwolnił go od grzechów i przyjął do swego Królestwa.

W parafii Sobolew udzielamy sakramentu namaszczenia chorych we wspomnienie NMP z Lourdes (Światowy Dzień Chorego) w zgromadzeniu liturgicznym, przed świętami Narodzenia Pańskiego i Zmartwychwstania Pańskiego, odwiedzając chorych w ich domach) oraz zawsze na prośbę chorego.

Według „Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin” przygotowanie  bezpośrednie do małżeństwa obejmuje pięć etapów, które czasowo mogą różnie przebiegać:

Pierwsze spotkanie w kancelarii związane jest z rezerwacją ślubu (nieraz z rocznym wyprzedzeniem). W tej pierwszej rozmowie duszpasterz omówi etapy przygotowania do sakramentu małżeństwa. Wskaże miejsce głoszonych katechez, terminy spotkań w poradni rodzinnej. Narzeczeni otrzymującą Indeks przygotowania do małżeństwa.
Drugi etap to skorzystanie z formacji chrześcijańskiej o małżeństwie obejmującej 10 katechez i udział w dniu skupienia.
Trzeci etap to dwa indywidualne spotkania w Poradni Życia Rodzinnego.
Czwarty etap to spotkanie z duszpasterzem w kancelarii parafialnej i spisanie protokołu przedślubnego. Na to spotkanie narzeczeni przynoszą następujące dokumenty: aktualne świadectwo chrztu św. (nie starsze niż 6 miesięcy od daty wystawienie), dowody tożsamości, Indeks lub zaświadczenie o ukończonym kursie przedmałżeńskim, ostatnie świadectwo katechizacji, a później zaświadczenie z USC (przy ślubie konkordatowym).
Piąty etap do duchowe przygotowanie do małżeństwa poprzez przystąpienie do sakramentu pokuty. Narzeczeni zaproszeni są do skorzystania z 2 spowiedzi przedślubnych. Pierwsza powinna odbyć się na 6 miesięcy przed ślubem, druga zaś w tygodniu przed zawarciem sakramentu małżeństwa.

Idąc za sugestią papieża Franciszka o potrzebie katechumenatu narzeczonych jak i wskazaniami Episkopatu Polski, od 1 stycznia 2018 r. przygotowanie do sakramentu małżeństwa będzie miało dwie formy. W Diecezji Siedleckiej obowiązują 2 formy przygotowania do sakramentu małżeństwa:

Przygotowanie bliższe i bezpośrednie do małżeństwa w Diecezji Siedleckiej składa się z 10 katechez, które zasadniczo powinny być głoszone w parafiach, w dekanacie lub w innych miejscach np. ośrodkach akademickich i Domach rekolekcyjnych oraz dnia skupienia dla narzeczonych i 2 spotkań w poradni życia rodzinnego.

Pierwsza forma (zwyczajna) spotkań dla narzeczonych odbywa się w parafiach lub w dekanacie. Obejmuje ono udział w 10 katechezach, głoszonych cyklicznie np. co tydzień, dnia skupienia i skorzystanie z poradni rodzinnej (konferencja i 2 indywidualne spotkania).

Druga forma spotkań dla narzeczonych (nadzwyczajna) odbywa się w formie 2 weekendów (sobota – niedziela). Jest ona adresowane do tych, którzy z różnych powodów nie mogą uczestniczyć w regularnych spotkaniach w parafii. Narzeczeni chcący uczestniczyć w tej formie przygotowania wybierają sobie 2 terminy spotkań w domach rekolekcyjnych w Siedlanowie lub Nowym Opolu.

UWAGA! NARZECZENI POWINNI ZGŁOSIĆ SIĘ DO KANCELARII PARAFILANEJ NAJPÓŹNIEJ PÓŁ ROKU PRZED PALNOWANĄ DATĄ ŚLUBU. 

Zgłoszenia pogrzebu oraz załatwienia wszystkich formalności dokonuje się w kancelarii parafialnej. Zanim ustalony zostanie dzień i godzina pogrzebu w zakładzie pogrzebowym, należy skontaktować się z kancelarią parafialną (nawet telefonicznie). Przychodząc do kancelarii należy mieć ze sobą Kartę zgonu opieczętowaną w Urzędzie Stanu Cywilnego.

Wszystkie sprawy dotyczące ceremonii religijnej omawia się z księdzem w parafii, do której należał zmarły. Jeśli zmarły nie mieszkał w ostatnim czasie na terenie parafii, w której rodzina chce go pochować, konieczna jest zgoda Ks. proboszcza z parafii zamieszkania.